پنگوئن گم شده هر بیست کیلومتر

- سه هزار و نهصد و پنجاه کیلومتر  

 هنوز سفیدی سرزمینم در خاطرم هست 

همسرم 

کودکان همسایه ام 

و آبی سرد دریا 

ماهی ها 

- سه هزار و نهصدو هفتاد کیلومتر  

سیاهی خورده ام  

         شن  

          گنگی دیده ام و بیابان  

          و به جای برف لب بر ریگ های داغ گذاشته ام  

هذیان:

[ خیال گم چه دروغی مرا دور کرد از آن همه فراگ پوش و عشق ] 

و بوی سیلابها دیگر نمی آید 

- سه هزار و نهصدو نود 

دریا هست  

ولی نه کوه های زیبای شناور  

و نه ذوق کودکان دریا ندیده 

- چهار هرارکیلومتر 

کسی مرا نجات خواهد داد 

کسی مرا نجات خواهد داد 

 

تیرماه 90