سرگذشت

-های قاضی القضات!

                   پول!

                             پول!

 

مرکب به صمیمی ترین جهت چرخید.

گهواره از نشانه ی امید تهی شد،

          و آخرین چراغ توسط اولین صدا خاموش گشت.

 

-های قاضی القضات!

                   پول!

                             پول!

 

وز وز سوزناک باد از نزدیکترین جای به انشاء گاه طبیعت

هُرِّی  گذشت.

خنده از لبان گلی جوشید

و سیاه سیاه شب شروع می شد.

مردی کنار پنجره نشست

          و به دورترین جایی که انطباق اجازه می داد

                                                          می نگریست.

خیره می شد.

می نگریست.

خیره می شد.

می نگریست.

 

-های قاضی القضات !

                   من مستحقم به من کمک کنید!

 

 

          فرهاد جان!

 پسرم!

          وقتی بزرگ شدی ، باید تاهمیشه درس بخوانی.

          من خرج تو را می دهم.این همه زحمت می کشم.

          برای اینکه تو درس بخوانی و برای خودت کسی بشوی.

          پس درست را بخوان و هیچ کار دیگری هم نکن.

          فرهاد جان!

                   تو برای عاشق شدن هنوز آنقدر بزرگ نشده ای.

                                                          قربان تو

                                                          پدرت رستم

از سیخ سیخ نگاه دخترکی

که پیش از آنکه در لجن سیاه شود

درست به اندازه ی تمام ماه سفید بود....

یا اینکه او اشتباه می کرد...

سیخ سیخ ...

          یا اینکه او اشتباه می کرد...

 

-های قاضی القضات

          آیا تو تنها آموخته ای کفتارها را از لاشه سیر کنی؟

         

توجه

توجه

برادران وخواهران گرامی!

                    تمام شما بوی بد اسپرم می دهید.

                   هم شما همیشه آقایان،

                   هم شما خواهران محترم

و هم من.

          لطفاً بعد از هر عمل خوشایندی استحمام کنید.

و احتراماً به عرض می رساند  که در کثافت نغلطید.

مگر شما به اندازه ی کافی لباس کثیف نکرده اید؟

 

 

پدر گفت: نه.

مادر گفت : ای کاش!

برادر گفت: در زندگی چیزهایی هست که ما نمی دانیم.

خواهر گفت:

بخند عزیزم بخند. من در هر گذر از خیابان دستت را می گیرم

و تا آن طرف خیابان با کمال میل به تو اعتماد می کنم.

 

-های قاضی القضات !

                   پول!

                             پول!

 

آرام باش زن!

          آرام باش!

تحمل کن!

عرق نریز!

به دنیا خواهد آمد

                    کودکی 

 و پدرش از کنار پنجره

به دورترین نقطه ای که انطباق اجازه می دهد

                                                                    می نگرد

 

-های قاضی القضات!

          تو!

                   تو!

 

توجیه بزرگی است

                   عدالت!

نامی به اندازه ی تمامی بلاهت ها

          ویا تیری که پرش زیر ناف کسی را قلقلک می دهد

                               و نوک تیزش چشم یکی را می خراشد.

 

          بله

                   آری

                             بله

با همین خشونت

 

                   می خراشد

                  

با تمام اصراری که می شود بر  "خ" کرد

و خلط چرکینی را بعد از سالها

                             سیگار روی سیگار  روی سیگار کشیدن

                                                                       تف کرد به زمین

و دقیقاً از همین نقطه نفرت ایجاد می شود

و کنار همین درخت سیاه است

          ( پنج متر آن طرفتر ،

نرسیده به آن تپه که می باست عموی هملت کشته می شد

 با همین دستها

                                      با همین دستها )

                                                                                  که نفرت ایجاد می شود.

 

نه خیر

                   نه

                         هرگز

         

اصلاً چه کسی گفته است

          مردی مثلاً چراغی در راهی روشن کرده

          یا کسی برای این مطلب کشته شده

          و یا آن که

                   کسی ایده ای دارد،

                   صحبتی کرده اند،

                   نظریه ای هست.

اصلاً این طور نیست

اصلاً این طور نیست.

                   نه

 

                                                                                                                مرداد ۸۵